Zomerwerkzaamheden

De zomer leent zich voor allerlei werkzaamheden in de tuin.

De planten groeien, af en toe oogsten. Het onkruid groeit minder hard, dus het wieden gaat makkelijker. Met andere woorden tijd voor andere klussen.

Composthoop

De composthoop was een hoop geworden. Deze was hopeloos rommelig geworden. Dus vriend H. in geschakeld om zijn spierballen te laten rollen.

Het geluk was deze dag met ons, in de buurt lagen palletten voor het oprapen, dus dat hebben we gedaan, deze vormen mooie wanden voor de georganiseerde hopen.

Bij het omzetten van de compost troffen we een muizennest aan. Ik denk dat het een veldmuis is. De oogjes zaten nog dicht. Aan de andere kant van het hek hebben de vijf jonkies een tweede kans gekregen.

jong veldmuisje

Het resultaat mag er zijn. Twee gevulde bakken die volgend jaar compost opleveren. Een bak die halfvol is en nog flink aangevuld kan worden en een helemaal maagdelijke lege bak.

Orde en netheid op de tuin

Graspaden

afgelopen jaar hadden we een experiment met graspaden. Het ziet er mooi uit, het loopt prettig, maar het is allejezus veel werk. Ze moeten wekelijk gemaaid worden, anders kruipt het gras de bedden in. Met een grasmaaier gaat dat enigszins, maar de kantjes moeten ook bijgewerkt. Met de extra ruimte in de composthoek ben ik begonnen met het afsteken van de zoden. Kruiwagens vol worden vervolgens op de composthoop gegooid. Pittig werk, maar het knapt er ook van op getuige onderstaande foto's.

Bedden met gras ertussen

Een wagen volgeladen

Het knapt er flink van op

Pruimenoogst

De pruimenboom heeft dit jaar weer zijn best gedaan. Ondanks de aantasting door een zwam! Ik geniet er extra van met de wetenschap dat elk moment de boom kan omwaaien omdat de wortels aangetast zijn. Zolang er oogst is, is er jam.

Ik heb op verschillende wijzen jam gemaakt, met geleisuiker extra, daar zit van alles in waardoor je in een paar minuten jam hebt. Door de aanwezigheid van conserveringsmiddelen hoeft er minder suiker toegevoegd te worden. Ik heb een serie gemaakt met 'normale' geleisuiker, daar zit extra pectine in zodat de jam snel geleerd. Daar zit meer suiker in om de jam ook houdbaar te maken. En als laatste heb ik ouderwetse jam gemaakt. Per kg pruimen een halve kg suiker toevoegen en het sap van een citroen. Koken en goed roeren, dit goedje heeft de neiging aan te branden. Dit is geen haastklus, de jam moet inkoken en wordt dan dik. De juiste dikte is vast te stellen door een beetje op een bordje te doen, af te koelen en dan weet je of de dikte naar wens is.

Ook heb ik pruimenmoes gemaakt: Pruimen tot moes koken met een beetje suiker voor de smaak. In weckpotten doen, deze wekken in een ketel met water. 20 minuten op 80 graden koken. Het werkt ook door ze in een jampotje te doen, deksel erop, omdraaien en even laten staan. De potjes trekken vacuum en klaar is Kees.

Hieronder het proces van boom tot pot:

Reine Victoria

Een klein deel van de oogst

De jamfabriek

Koken en nog eens koken

Voorraad

Hoop

Zoals uit vorig bericht bleek is dit jaar niet uitbundig voor de eenvoudige tuinder.
Er gloort toch nog hoop. Sommige dingen doen het wel goed.
Uien bijvoorbeeld: De in het voorjaar gezette pootuien hebben goed hun best gedaan en zijn flink uitgegroeid. Een kistje vol uien met diverse maten van middel tot zeer groot. Ik vind het wel prettig om verschillend formaat uien te hebben. Soms wil je een grote pellen, soms heb je een kleintje nodig. Nu heb ik voor elke maaltijd een passende ui. De uien laat ik eerst goed drogen, zodat ik ze beter kan bewaren. Ik heb nu geen zin een heel kratje uien te pellen en te bakken, fruiten of anderszins klaar te maken.

kratje uien, een mooie oogst

Fruit

Om de een of andere reden gaat fruit heel goed dit jaar.

Appels, en wonder boven wonder de tomaten, alhoewel ik bang ben dat met de weersvoorspellingen van komende week de ziekten zullen toeslaan in de tomaten en dat het rijpen op de vensterbank wordt. Echter, verassingen zijn de wereld nog niet uit.

veel belovende tomatenplanten

En bij een nadere bezichtiging, is de voor tomaten
typerende rode kleur zich aan het ontwikkelen

De appelboom hangt barstensvol, maar ook de pruimenboom
vertoont al gebroken takken vanwege het gewicht dat deze torsen.

Wintergroenten

Er is nog meer goed nieuws alhoewel het hoogzomer is, qua kalender, niet dat je het aan het weer merkt. Moet er toch in de toekomst gekeken worden en aan later gedacht worden.

Prei krijgt bij mij een bijzonder behandeling voordat ik ze uitplant. Ik rooi ze, knip de wortels netjes bij, tot er ongeveer 1-2 cm aan blijft, en het groen knip ik terug, er  ontstaat zo een hanteerbaar plantje. Dat zet ik in een gat. Met een oude bezemsteel, prik gaatjes in de grond. Ieder gaatje voorzie ik van een preiplantje. Ik geeft het water, en verder laat ik het aan de natuur over. Het levert mij altijd goede resultaten.

Prei, strak in het gelid

De kolen zijn uitgeplant. Spruitkool, boerenkool en nog rode kool en savooiekool en niet te vergeten koolraap. Allemaal stevige kost die in de winter op het bord dient te verschijnen. Dampend en stomend om de winterkou te verdrijven. Opgekweekt uit zaad, is het nu echt wel tijd om ze uit te planten en ze de ruimte te geven om goed door te groeien tot oogstbare groenten.

Voor de kool heb ik het bedje goed bemest met koeienmest en flink wat eigenverteerde compost. Hopelijk biedt dat het juiste groeimedium om stevig door te groeien, als kool dus zeg maar.

Boerenkool, dit jaar een rode variant,
het oog wil ook wat

Verschillende koolsoorten op een bed

Overige

In een tuin heb je altijd overige. Dat kan van alles zijn, bloemen, een rommelhoekje met daarin de composthoop, of een allergaartje waarvan je niet weet waar je het kwijt kan.

Nu bedoel ik met overige, overige opmerkingen en plaatjes.

Het eerste plaatje laat een bedje zien dat het tegen alle regels van dit jaar in het gewoon goed doet. Onderaan zie je bieten staan, daarnaast een leeg rijtje, daarin had ik de prei voorgezaaid, vervolgens 4 stuks knolselderij, die doen het geweldig, nog nooit waren ze zo succesvol onder mijn handen, daarachter knolvenkel, geurig en bijna klaar om te eten. Als laatste staat er witlof in het bed. Nog nooit eerder gelukt. Een keer eerder gezaaid, maar toen kwam er nul komma nul op. Nu uitbundig in groei. Ik moet alleen nog uitvogelen hoe we dit in de winter tot de bekende smakelijke stronkjes kunnen laten uitgroeien, zover is het nog niet.

Omdat het komkommertijd is, begint het komkommerkruid te bloeien. De blauwe bloemetjes zijn eetbaar. Maar niet alles dat eetbaar is, is per definitie lekker. Dit is zo'n gevalletje, stralende blauwe bloempjes, dus we genieten daar dan maar van.

Borage, of komkommerkruid

Experimenteren op de tuin. Mijn tuinmaatje wil graag sla van een krop eten. Om dat te bewerkstelligen hebben we al een paar keer kropsla gezaaid, zonder resultaat, de slakken waren ons te snel af. Hij heeft sla thuis voorgezaaid en is nu in het stadium om ze uit te planten. Met yoghurtbekers probeert hij het juiste klimaat te bewerkstelligen om op zo'n manier smakelijke, malse kropjes sla te produceren. Tot nu toe is het veelbelovend. We hopen er het beste van.

Toekomstige kroppen sla

Zomer

Ging mijn laatste blog over de start van het voorjaar. Ondertussen is het zo goed als augustus (nog één nachtje slapen)

Het is niet zo'n goed jaar in de tuin. Tenminste voor veel dingen. Eerst kwam het voorjaar niet echt op gang, zie mijn vorige blog. Daarna was het heel lang droog. Dat betekent veel water geven aan het zaaigoed dat desondanks, hoe ondankbaar, dan nog niet lekker opkomt. Vervolgens wisselden deze droge perioden af met nattigheid, en dan niet een beetje regen, maar bakken uit de hemel. Zoals met alles is te nooit goed. In de tuin geldt dat natuurlijk ook. Tuinders en boeren staan er om bekend dat ze klagen en zeuren, maar dit jaar is het echt ernstig.

Naast het weer zijn er nog andere natuurlijke elementen die bijdragen aan een slechte oogst. In mijn tuin (en in velen zullen dit probleem herkennen) zijn slakken een groot probleem, maar ook dit jaar is het net een slagje erger. Het zijn er meer en ze zijn groter. Tsja daar valt niet tegen op te kiemen als biet, peterselie en sla. Lukt het de plantjes de slakken af te weren, door of snel te groeien of vies te gaan smaken, een beproefd middel tegen slakken, maar niet alle plantjes kunnen dat, ligt het volgende vraatzuchtige monster op de loer: konijnen.

Konijnen blijken allemaal dingen te eten die je niet in een konijnendieet verwacht. Dat ze gras, kool, sla en paardenbloem eten dat is te verwachten, maar ui en venkel?!! Blijkbaar zijn het mediterrane konijnen. In ieder geval om toch nog op enig moment tot oogsten te kunnen overgaan, waren niet te verstane maatregelen dringend noodzakelijk. We hebben een hek om het grootste deel van de tuin gezet. En dat helpt. De konijnen hebben geen zin om moeite te doen en gaan liever bij de buren eten.

Het grote konijnenafweerhek 

In andere jaren ging vanaf juni niet meer naar de groenteboer. Dit jaar wil het maar niet lukken voldoende groente van de tuin te halen om mijn eigen mond te voeden.

Gelukkig ging het met de tuinbonen wel goed en heb ik heerlijk tuinboontjes gegeten.

Rode bloemen in de tuinboonplant geeft ook rode bonen

Rode tuinboontjes

Maar helaas geen nieuwe aardappeltjes bij de overheerlijk tuinbonen. Eerst droogte, daarvan groeien de aardappelen niet echt hard, toen regen, regen en regen. De tuin heeft bijna een week blank gestaan.

Het resultaat van het aardappelrooien staat op de foto:

Geen aardappel te bekennen.

En met dit hongerige nieuws sluit ik deze blog af.

Aankondiging

Na het koude april begint het voorjaar nu echt toe te slaan. Ik heb al de nodige vazen gevuld met narcissen, door de warme winter waren deze al vroeg uit de veren.
Er zijn echter meer aankondigingen van het voorjaar.

Tulp Rem's favorite

Vergeet-mij-nietjes met longkruid

viooltjes (Viola sororia 'Freckles')

Het ware genieten is begonnen. Kleine en fijne bloemetjes, alhoewel de bovenstaande tulpen toch best wel een vertoning zijn en niet echt subtiel kunt noemen. In tegendeel tot onderstaande botanische tulpjes, dat zijn echte schatjes.

Botanische tulp Tulipa clusiana 

Daslook, een stinseplant met ertussen een paardebloem gepiept

Muurbloempje, ondanks de konijnenvraat

Ook aan smikkelen in de zomer denkt het voorjaar, de voorbereidingen voor een vruchtbare periode worden nu getroffen.

Pruimenbloesem op een zonnige dag!

Nietszeggend bloemetje, maar de bessen worden heerlijk en knalrood van deze rode aalbes

Blauwe druifjes, nu we toch in het vruchtenthema zijn beland.

Zaaien in het veld

Na het mesten is het tijd om te zaaien. Ik had nog even twijfel over de volgorde. Mest kan scherp zijn en de prille worteltjes van het opkomend zaaigoed beschadigen. Dan krijg je geen gezonde planten. Maar omgekeerd, mesten als de planten al wat groter zijn is ook onhandig, zie de koeiepoep maar eens ertussen te schoffelen.

Ik heb dus eerst gemest en toen gezaaid.

Kapucijners

Dat is best wel een werkje. Ik had ze natuurlijk al voorgeweekt. Maar ze houden ook van klimmen, ze halen zo de twee meter. Dus ik moest er een stevig hekwerk voor bouwen. Ik deed altijd een recht rek. Dit jaar was ik in een creatieve bui, ik heb een zigzaghek neergezet. Ik hoop zo wat ruimte te besparen, ik wil ook nog doperwten en peulen zaaien. Tussen het hek geultjes maken, dat is meteen geen sinecure, maar het is gelukt. Netjes de uitgelopen bonen in de geulen leggen en vervolgens het geultje netjes dicht harken. Ik heb besloten er nog een beetje sla tussen te zaaien in het kader van efficient grondgebruik. Dan het laatste en het vervelendste klusje: het net er over. Het net houdt de vreetzame vogels uit de buurt. Duiven zijn dol op jonge scheuten en vreten de planten helemaal kaal, tot op de grond. Ze snappen nog steeds niet dat ze beter kunnen wachten tot ik geoogst heb, dan mogen ze de planten met huid en haar opeten, maar dan is er geen duif te bewonderen.

Uitlopende kapucijner

Netjes uitgelegd in de geul

Toegedekte bonen

Allerlei

Naast de voorgeweekte kapucijners heb ik met het mooie weer even mijn slag gedaan. Er is allerlei in de grond gegaan: Oranje bieten, Choggia biet, zomerwortelen, zaaiuien, prei, radijs en spinazie.
Alle mijn versgezaaide zaad geef ik water. Ik heb een keer een test gedaan, helft rijtje wel, andere helft geen water. Het was heel snel duidelijk welk deel ik water had gegeven. Dit kwam sneller en beter op.

Allerlei

Mesten

Plantjes groeien niet zomaar, zij hebben voedingsstoffen nodig. Mest bijvoorbeeld. Vanwege allerlei strenge regels over mestverwerking is het niet makkelijk meer om mest te krijgen. Je kunt het wel krijgen, maar krijg het dan maar eens op de tuin. Het vervoer is het grootste probleem.

Omdat het zo'n tien jaar geleden was dat ik een bodemonderzoek heb laten doen, heb ik eerder dit jaar een zakje grond opgestuurd en na verloop van tijd kreeg ik een bemestingsadvies. Daarin staat precies vermeld hoe het met de voedingstoestand is gesteld. Aansluitend lieve kijkbuiskinderen staat erin wat en waar je moet bemesten.

Vervolgens moesten we dus die mest zien te verwerven. Dat is gelukt. Een rib uit mijn lijf. Het zit dan ook netjes bepakt en bezakt, zodat het veilig vervoerd kan worden over 's lands wegen.

Beendermeel, bloedmeel, vinessekali, kieseriet en gedroogde koemestkorrels

Volgens voorgeschreven verhouding heb alles gemengd. Kalk en koemest gaan niet goed samen, daar moeten dan minstens twee weken tussen zitten. Maar dat speelde niet, er hoefde geen kalk in mijn tuin. Alles dus gemengd en uitgestrooid over de akkeren. Toch nog wel pittig werk om alles erdoorheen geharkt te krijgen. Dat is wel nodig, anders waait het weg. Ik doe dit niet voor de buren.

Het resultaat is dat de bedden klaar om gevuld te worden. Goed bemest voor een vruchtbare bodem en een overweldigende oogst.

Voorzaaien, voorweken en voorkiemen

De zaden en pootaardappelen zijn gearriveerd. Het duurde nogal, vijf weken wachten op zaadjes die je in de grond wilt stoppen om straks lekker te kunnen eten is best wel lang. Ik ben echter niet de enige die nu zaadjes wil, dus dan moet je soms een beetje geduld hebben.

Voorzaaien

Dat resulteerde in ijverig potjes vullen met zaaigrond, labeltjes schrijven en zaadjes in de grond stoppen. Hoe dikker het zaad hoe dieper.

In zaaigrond zitten weinig voedingsstoffen om te voorkomen dat tere nieuwe worteltjes verbranden door de meststoffen. Voor fijngevoelige plantjes als pepers en paprika's is dat belangrijk. Deze worden na opkomst verspeend. Tevens is de structuur wat losser, zodat het water makkelijk wegloopt, en zodoende de kans op rot kleiner wordt.

In de grotere potten zit onder de zaaigrond gewone potgrond, het zijn wat robuustere zaden en planten: pompoenen, courgettes, komkommers en zoal meer. Deze groeien harder en houden van veel voedingsstoffen. Het laagje zaaigrond voor het ontkiemen en het laagje potgrond (met voedingsstoffen) voor een kickstart. Hopelijk krijg ik zo gezonde planten.

De reden waarom ik voorzaai is om het groeiseizoen te verlengen. Het zijn allemaal koudegevoelige planten en mogen pas naar buiten als de kans op vorst is verdwenen. Traditioneel is dat half mei. Het scheelt nogal als ik tegen die tijd plantjes kan buiten zetten. Als ik nog moet zaaien in de koude grond duurt het nogal lang.

Zaaien en dan kap erover, zodat de grond niet uit droogt

Voorweken

Met bonen pak ik het anders aan. Ik week ze voor in een bakje met nat keukenpapier. Ze zullen gaan uitlopen. Als dat gebeurd is, plant ik ze uit in de tuin. De officiële term voor bonen zaaien is leggen (net als kippen met eieren doen), maar ik weet niet of je die term ook gebruik voor ontsproten bonen, dan zijn het tenslotte kleine plantjes. Wie het weet mag het zeggen.

Kapucijners en rode tuinbonen.

Voorkiemen

De derde soort voorbehandeling betreft pootaardappelen. Speciaal voor de voortplanting gekweekte aardappeltjes. Ik heb eigenlijk nooit geprobeerd eigen aardappelen als pootaardappelen te gebruiken. Het schijnt overigens ook niet zo goed te werken als je het zelf doet. Misschien volgend jaar eens proberen.

Enfin pootaardappelen. Ze kunnen zo de grond, ze komen op en je rooit na een aantal maanden een veelvoud van de gepote aardappelen.

Door ze voor te kiemen ontstaan er al uitlopers, net zoals ze soms doen als ze te lang in de groentela liggen. Doordat ze in het licht liggen worden ze niet zo slierterig als in de groentela. Stevige jonge scheutjes zijn het best. Zodra ze in moeder aarde landen kunnen ze verder met de groei. Doe je ze zo in de grond dan duurt het wat langer voordat ze aan de groei gaan. De gevolgen zijn niet te overzien: ziekte, rot, vraat en diefstal. Dit moeten we te allen tijden voorkomen. We doen het om lekker te smullen!

Snoeischaar

Afgelopen week heb hem ontvangen. Ik had mezelf een cadeautje gedaan. Een prachtige snoeischaar uit Japan. De schaar is superscherp, echt superscherp, ik moet echt oppassen om tot tien te kunnen blijven tellen. Het allerleukste van de bestelling was dat iedere stap, de bestelling, de betaling, de verzending vergezeld ging van een beleefd mailtje over de gang van zaken. De berichten waren een begrijpelijk, doch krakkemikkig Engels, waarschijnlijk met behulp van een vertalingswebsite.
De klap op de vuurpijl was een klein handgeschreven berichtje bij de snoeischaar in het doosje waarin het verzonden werd.

Het grappige is dat ze aanraden de goede snijcapaciteit te voelen, als iemand zich als vrijwilliger wil opgeven graag......

En voor de goede opletter....mijn bedrijf heet: Groen als Bas

uien

Terwijl ik de uien aan het planten was, herinnerde ik mee een aantal jaar geleden: ik had de uien netjes zoals dit jaar in rijen geplant en had er goed voor gezorgd. Het was echter een koud voorjaar en tot in mei waren er nachten met nachtvorst. En dat in deze tijd van opwarming van de aarde. Het gevolg ervan was dat veel uien direct in de bloei schoten voor dat ze dik en vet geoogst konden worden.
Ik heb toen ik halverwege het zakje was besloten met de rest te wachten, tot na de voorspellingen met nachtvorst.

Uien in een rijtje, dat schoffelt makkelijker

Verderop op het bed heb ik ook nog prei en bieten gezaaid. De rest komt later. Dat heeft er mede mee te maken dat mijn bestelde zaden en pootaardappelen nog niet gearriveerd zijn. Er was mij beloofd dat het voor de pasen nog zou arriveren, ik heb dagen voor de brievenbus gelegen, mijn bel extra hard gezet, maar helaas niets. Ik hoop dat alles snel komt dan kunnen we voortgang maken op de tuin. 

Tomaten

De een aantal weken gezaaide tomaten groeien langzaam doch gestaag verder. De echte blaadjes beginnen al zichtbaar te worden. Als ze wat groter zijn kan ik de plantjes verspenen, dan is het wortelgestel sterk genoeg om de verplanting te overleven.

Zaailingen van de tomaten

Rozen

Niets romantischer dan rozen

1. de tijd baart rozen (= ook de diepste (geestelijke) wonden helen na verloop van tijd)
2. er zijn geen rozen zonder doornen. (=bij elk geluk is er ook verdriet.)
3. geen rozen zonder doornen (=bij het geluk hoort ook een beetje tegenslag)
4. het leven gaat niet altijd over rozen. (=het is niet altijd zo mooi, iedereen heeft wel eens tegenvallers)
5. niet over rozen gaan (=er zijn nogal wat moeilijkheden.)
6. op rozen zitten (=erg gelukkig zijn en goed hebben)
7. rozen voor de varkens/zwijnen strooien (=iets goed doen voor mensen die dat niet waarderen)
8. rozengeur en maneschijn (=totaal geluk)

Bovenstaande gezegdes heb ik niet zelf bedacht maar netjes gecut en gepaste van www.woorden.org

In de tuin van Prof dr N. in Schotland sukkelde de rozen een beetje. Veel groen weinig bloemen. Totdat ik rigoreus met mijn snoeisschaar aan de gang ging. Tot afgrijzen van de eigenaar van de rozen. Ik zou de hele boel om zeep helpen. Na een half jaar gingen tot zijn onsteltenis, verwondering en blijdschap de rozen prachtig bloeien. Het doet mij denken aan een ander bekend gezegde: zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Rozen snoeien

Rozen snoeit men in het voorjaar, traditiegetrouw in maart, als het niet vriest. Uit ervaring weet ik dat februari ook goed kan, zelfs januari is niet al te ernstig. Men is bang dat de nieuw uitgelopen knoppen invriezen. Als dat gebeurt, hebben zo nog wel wat knoppen over om uit te lopen. Rozen zijn taai. Maak je dus niet al te druk over het tijdstip.

Rozen kun je best kort snoeien, zolang er maar een paar ogen over zijn die uit kunnen lopen. Het is handig om te snoeien net boven een naar buiten groeiend oog, zodat de stuik niet te dicht wordt en het snoeien of knippen van rozen lastig wordt. Dat is het. Kun je niet kiezen, gebruik dan de heggeschaar, die roos maakt het niet uit hoor.

 Voor behandeling, ongeveer 1-1,25 meter hoog

 Ik heb ongeveer 20 -30 cm overgehouden

Koude nachten

Denk je dat het voorjaar begint, de hele winter warm, zacht en nat, begint het te vriezen. 's Nachts weliswaar, maar desalniettemin houdt het een beetje op. Ik had gehoopt een vroege start te kunnen maken en te kunnen genieten van een lang en groen seizoen. Maar helaas, mijn geduld wordt op de proef gesteld. Gelukkig is er binnen nog:

De tomaten zijn voorbeeldig opgekomen. In een week hadden ze het voor elkaar. Het verschil tussen oud, zelf gewonnen en vers zaad niet te zien is, dat is dan weer een opsteker!

Tomaten zaailingen

De andere zaailingen, mijn pioenrozen beginnen herkenbaar te worden. De blaadjes hebben zich ontvouwen.

Had ik mijn camera beter gemikt, maar het is echt Pioen

En in het zonnige weer is het goed toeven in de tuin. Ik ben flink aan de slag geweest in het hoekje met het fruit. De bessenstruiken en appelbomen zijn weer klaar voor de zomer. De appelbomen gesnoeid, de grond om het de boompjes en struiken onkruidvrij gemaakt en bemest met een beetje koeienmest. Wordt mijn geduld weer op de proef gesteld, ik kan haast niet wachten.....

Losse grond met verse mest

Een goed begin is het halve werk

Een ander klusje dat ik gedaan heb, en dat iedere tuinder natuurlijk vanzelfsprekend op orde heeft is de zadenbank. Langs de straat heb ik een oude broodtrommel gevonden. Deze heb ik meegenomen en natuurlijk schoongemaakt, het leek erop dat er iets anders dan brood in was bewaard. De trommel heeft een nieuw leven als zadenbank gekregen. De geschiktheid hiervoor wordt door een aantal dingen bepaald

• Het heeft voldoende inhoud
• Het houdt muizen en ander zadenvretend ongedierte buiten
• Het ventileert
• Het ziet er mooi uit (het oog wil ook wat)

En met een beetje knutselwerk, ruimtelijk inzicht, passen en meten, een stanleymes, een snijplank, een duimstok, een pleister en -daar is het weer- wat geduld kun je een mooie vakverdeling maken

Voila:

De vakindeling zorgt voor een goed overzicht