Verantwoord

Met het lengen der dagen wordt het steeds beter toeven op de tuin...Alhoewel toeven....dat klink nogal passief....en van stil zitten krijg je het koud. Er wordt hard gewerkt. In plaats van een hele pagina vol te schrijven heb ik mijn belevenissen even samengevat in een plaatje. Dat vind je hieronder:

dubbelklik er op om alles te kunnen lezen, zie je hoeveel werk het is

Ondertussen is er heel veel gebeurd, de tuinbonen laten zich zien.
Ik heb ze in potjes voorgezaaid en een tijdje binnen laten staan, tot ze hun neuzen boven de grond staken. Ik heb ze meteen buiten gezet....worden ze hard van. Als ze nog wat groter zijn zal ik ze los laten in de volle grond.

Februari is het nieuwe maart

Ook de rozen heb ik gesnoeid. Maart is normaal gesproken de voorgeschreven tijd. Met de opwarming van de aarde is februari het nieuwe maart. Ik moet wel bekennen dat ik handschoenen had aangetrokken, rozen geven zich niet zomaar over aan de bek van mijn snoeischaar.

Voor behandeling

Na behandeling

Plantgoed

Ook ben ik verder gegaan met het voorzaaien van allerlei plantgoed, mooi woord is dat toch, plantgoed, het is duidelijk waar het over gaat en het heeft een zeer positieve bijklank en je krijgt er gewoon zin van.

Om even bij de les te blijven...ik heb tomaten voorgezaaid, drie rassen, Gardeners delight, (Monty Don van BBC Gardeners World wordt er blij van) Novib tomaten, geen ras, maar ik heb ooit een zakje van de Novib gekregen, of iemand anders en heeft dat vervolgens weer aan mij gegeven en als derde Ossenhart tomaten, in het Frans: 'coeur de boeuf' klinkt direct een stuk smakelijker. Deze laatste is zaad dat ik zelf heb overgehouden, ik ben benieuwd of ze het gaan doen.

Netjes gelabeld en in een rijtje, dan weet ik straks wat ik te eten ga krijgen.

Siererwt

Om in de zomer te kunnen kleuren en geuren heb ik ook Lathyrus ofwel siererwt aan de grond toevertrouwd. Opdat ook zij vroegtijdig aan de groei en dus bloei gaan. Dat is wel zo handig, dan heb ik er langer plezier van.

En samen heb ik ze gezellig warm in mijn bakje met bodemwarmte gezet. Dan krijgen ze het niet koud en kunnen ze snel ontspruiten. Ik wil er geen wedstrijd van maken, maar ik ben toch benieuwd wie er gaat winnen.

Nu moet ik eigenlijk een eigen zaaikalender gaan maken, zodat ik kan bijhouden wanneer ik wat gezaaid heb, hoe lang het duurde voor het opkwam, en vervolgens hoeveel tijd het nodig heeft om eetklaar te worden. Op die manier kan ik mijn successen en mislukkingen (dat laatste lijkt me sterk) bijhouden en zonodig mijn zaaigedrag aanpassen aan de conclusies die ik uit zo'n overzicht haal.
Tevens krijg ik zo beter inzicht in mijn grondgebruik, met het schaarser worden van beschikbare landbouwgrond wereldwijd is het toch van belang dat ik optimale opbrengsten poog te realiseren.

Ik vind het wel een goed artikel geworden naast wat praktische tuintips heb ik er toch nog twee wereldproblemen in weten te stoppen.

Tuinieren is een kwestie van geduld

Een tijd geleden, zo'n 1,5 jaar heb ik pioenrozen gezaaid en Tropaeolum speciosum, een zusje van de Oost-Indische kers. Pioenen zijn notoir bekend als langzame kiemers, ik heb ze vers gezaaid, en netjes afgedekt zodat de zaaigrond vochtig bleef. Na de winter was er een groene smurrie in het potje ontstaan, waardoor ik het plastic zakje er maar afgehaald heb. Ditzelfde procédé had ik toegepast voor de Tropaeolum, echter met dien verstande dat ik weinig hoop had op succes. Het wereldwijde web staat vol met mislukkingen.
Mijn geduld is beloond:

Tropaeolum speciosum 

Pioen

Ik ben in de tussentijd wel vergeten welke pioensoort ik gezaaid heb. Als ik het me goed herinner een botanische soort. Als er over tien jaar bloemen in zitten (of eerder) dan kom ik er op terug.

Om het verhaal over de tuinbonen nog even af te maken. Ik heb stad en land afgefietst en nergens waren tuinbonen te krijgen die ik wilde hebben. Ik heb nog wat oude zaden gevonden en die zitten nu in potjes met grond. Ik hoop dat er nog wat uit komt.

Ondertussen heb ik ook nog één en ander op internet besteld en heb ik toch ook nog maar een zakje tuinbonen eraan toegevoegd. 

overzicht van de huidige situatie februari 2016

Afgelopen vrijdag nog naar de tuin geweest en daar met behulp van vriend M. wat onkruid verwijderd ter voorbereiding van het uitplanten van de tuinbonen. Waaronder een flink aantal meters wortels van het alom geliefde kweekgras. Het groeit meestal harder dan ik het eruit trekken kan. We houden stug vol.

Nog even op de zaaikalender gekeken, maar het zachte weer brengt allerlei lentegevoelens los, toch maar niet te enthousiast in meegaan. Al is het moeilijk.

Voorjaarsvoorbereidingen

Tot nu toe is het niet echt winter geweest. Toch begint het voorjaar zich nu echt aan te dienen.
De eerste bloemen verschijnen.

Longkruid, elk jaar een betrouwbare vroegbloeier.

Euphorbia characias, limegroen en oplichtend
 in de zon.

vraatzucht

En met nieuwe groei zijn er altijd kapers op de kust.
Nieuw op de tuin zijn de konijnen. Blijkbaar houden ze van chrysanten, ze moeten wel oppassen ik lust graag konijn.

Niet geheel scherp, toch zijn de konijnekeutels 

herkenbaar en de afgekloven chrysantenscheuten 

zijn ook zichtbaar.

Zaaien

Het zaaien kan ook zijn aanvang nemen. Ik heb stapels potjes schoongemaakt, nieuwe stek- en zaaigrond gekocht en de zadenvoorraad aangevuld. Het enige dat ik nog niet heb gevonden zijn de juiste tuinbonen. Dat zijn de enige zaden die in februari al de koude grond in kunnen. Dus daar moet ik dan maar even vlot achteraan om de juiste te pakken te krijgen. Ik kan natuurlijk op internet bestellen, maar als ik alleen een zakje tuinbonen laat komen verdient alleen de bezorgdienst er wat aan. Dus ik begeef mij binnenkort op mijn stalen ros over 's heeren wegen op jacht naar kiemkrachtige tuinbonen.

Klaar voor het voorjaar

Ik wens je een goed tuinjaar toe!