maandag 11 april 2016

Zaaien in het veld

Na het mesten is het tijd om te zaaien. Ik had nog even twijfel over de volgorde. Mest kan scherp zijn en de prille worteltjes van het opkomend zaaigoed beschadigen. Dan krijg je geen gezonde planten. Maar omgekeerd, mesten als de planten al wat groter zijn is ook onhandig, zie de koeiepoep maar eens ertussen te schoffelen.

Ik heb dus eerst gemest en toen gezaaid.

Kapucijners

Dat is best wel een werkje. Ik had ze natuurlijk al voorgeweekt. Maar ze houden ook van klimmen, ze halen zo de twee meter. Dus ik moest er een stevig hekwerk voor bouwen. Ik deed altijd een recht rek. Dit jaar was ik in een creatieve bui, ik heb een zigzaghek neergezet. Ik hoop zo wat ruimte te besparen, ik wil ook nog doperwten en peulen zaaien. Tussen het hek geultjes maken, dat is meteen geen sinecure, maar het is gelukt. Netjes de uitgelopen bonen in de geulen leggen en vervolgens het geultje netjes dicht harken. Ik heb besloten er nog een beetje sla tussen te zaaien in het kader van efficient grondgebruik. Dan het laatste en het vervelendste klusje: het net er over. Het net houdt de vreetzame vogels uit de buurt. Duiven zijn dol op jonge scheuten en vreten de planten helemaal kaal, tot op de grond. Ze snappen nog steeds niet dat ze beter kunnen wachten tot ik geoogst heb, dan mogen ze de planten met huid en haar opeten, maar dan is er geen duif te bewonderen.

Uitlopende kapucijner

Netjes uitgelegd in de geul
Toegedekte bonen

Allerlei

Naast de voorgeweekte kapucijners heb ik met het mooie weer even mijn slag gedaan. Er is allerlei in de grond gegaan: Oranje bieten, Choggia biet, zomerwortelen, zaaiuien, prei, radijs en spinazie.
Alle mijn versgezaaide zaad geef ik water. Ik heb een keer een test gedaan, helft rijtje wel, andere helft geen water. Het was heel snel duidelijk welk deel ik water had gegeven. Dit kwam sneller en beter op.

Allerlei

zondag 10 april 2016

Mesten

Plantjes groeien niet zomaar, zij hebben voedingsstoffen nodig. Mest bijvoorbeeld. Vanwege allerlei strenge regels over mestverwerking is het niet makkelijk meer om mest te krijgen. Je kunt het wel krijgen, maar krijg het dan maar eens op de tuin. Het vervoer is het grootste probleem.

Omdat het zo'n tien jaar geleden was dat ik een bodemonderzoek heb laten doen, heb ik eerder dit jaar een zakje grond opgestuurd en na verloop van tijd kreeg ik een bemestingsadvies. Daarin staat precies vermeld hoe het met de voedingstoestand is gesteld. Aansluitend lieve kijkbuiskinderen staat erin wat en waar je moet bemesten.

Vervolgens moesten we dus die mest zien te verwerven. Dat is gelukt. Een rib uit mijn lijf. Het zit dan ook netjes bepakt en bezakt, zodat het veilig vervoerd kan worden over 's lands wegen.


Beendermeel, bloedmeel, vinessekali, kieseriet en gedroogde koemestkorrels

Volgens voorgeschreven verhouding heb alles gemengd. Kalk en koemest gaan niet goed samen, daar moeten dan minstens twee weken tussen zitten. Maar dat speelde niet, er hoefde geen kalk in mijn tuin. Alles dus gemengd en uitgestrooid over de akkeren. Toch nog wel pittig werk om alles erdoorheen geharkt te krijgen. Dat is wel nodig, anders waait het weg. Ik doe dit niet voor de buren.


Het resultaat is dat de bedden klaar om gevuld te worden. Goed bemest voor een vruchtbare bodem en een overweldigende oogst.


maandag 4 april 2016

Voorzaaien, voorweken en voorkiemen

De zaden en pootaardappelen zijn gearriveerd. Het duurde nogal, vijf weken wachten op zaadjes die je in de grond wilt stoppen om straks lekker te kunnen eten is best wel lang. Ik ben echter niet de enige die nu zaadjes wil, dus dan moet je soms een beetje geduld hebben.


Voorzaaien

Dat resulteerde in ijverig potjes vullen met zaaigrond, labeltjes schrijven en zaadjes in de grond stoppen. Hoe dikker het zaad hoe dieper.
In zaaigrond zitten weinig voedingsstoffen om te voorkomen dat tere nieuwe worteltjes verbranden door de meststoffen. Voor fijngevoelige plantjes als pepers en paprika's is dat belangrijk. Deze worden na opkomst verspeend. Tevens is de structuur wat losser, zodat het water makkelijk wegloopt, en zodoende de kans op rot kleiner wordt.
In de grotere potten zit onder de zaaigrond gewone potgrond, het zijn wat robuustere zaden en planten: pompoenen, courgettes, komkommers en zoal meer. Deze groeien harder en houden van veel voedingsstoffen. Het laagje zaaigrond voor het ontkiemen en het laagje potgrond (met voedingsstoffen) voor een kickstart. Hopelijk krijg ik zo gezonde planten.
De reden waarom ik voorzaai is om het groeiseizoen te verlengen. Het zijn allemaal koudegevoelige planten en mogen pas naar buiten als de kans op vorst is verdwenen. Traditioneel is dat half mei. Het scheelt nogal als ik tegen die tijd plantjes kan buiten zetten. Als ik nog moet zaaien in de koude grond duurt het nogal lang.


Zaaien en dan kap erover, zodat de grond niet uit droogt

Voorweken

Met bonen pak ik het anders aan. Ik week ze voor in een bakje met nat keukenpapier. Ze zullen gaan uitlopen. Als dat gebeurd is, plant ik ze uit in de tuin. De officiƫle term voor bonen zaaien is leggen (net als kippen met eieren doen), maar ik weet niet of je die term ook gebruik voor ontsproten bonen, dan zijn het tenslotte kleine plantjes. Wie het weet mag het zeggen.

Kapucijners en rode tuinbonen.

Voorkiemen

De derde soort voorbehandeling betreft pootaardappelen. Speciaal voor de voortplanting gekweekte aardappeltjes. Ik heb eigenlijk nooit geprobeerd eigen aardappelen als pootaardappelen te gebruiken. Het schijnt overigens ook niet zo goed te werken als je het zelf doet. Misschien volgend jaar eens proberen.
Enfin pootaardappelen. Ze kunnen zo de grond, ze komen op en je rooit na een aantal maanden een veelvoud van de gepote aardappelen.
Door ze voor te kiemen ontstaan er al uitlopers, net zoals ze soms doen als ze te lang in de groentela liggen. Doordat ze in het licht liggen worden ze niet zo slierterig als in de groentela. Stevige jonge scheutjes zijn het best. Zodra ze in moeder aarde landen kunnen ze verder met de groei. Doe je ze zo in de grond dan duurt het wat langer voordat ze aan de groei gaan. De gevolgen zijn niet te overzien: ziekte, rot, vraat en diefstal. Dit moeten we te allen tijden voorkomen. We doen het om lekker te smullen!




zondag 3 april 2016

Snoeischaar

Afgelopen week heb hem ontvangen. Ik had mezelf een cadeautje gedaan. Een prachtige snoeischaar uit Japan. De schaar is superscherp, echt superscherp, ik moet echt oppassen om tot tien te kunnen blijven tellen. Het allerleukste van de bestelling was dat iedere stap, de bestelling, de betaling, de verzending vergezeld ging van een beleefd mailtje over de gang van zaken. De berichten waren een begrijpelijk, doch krakkemikkig Engels, waarschijnlijk met behulp van een vertalingswebsite.
De klap op de vuurpijl was een klein handgeschreven berichtje bij de snoeischaar in het doosje waarin het verzonden werd.

Het grappige is dat ze aanraden de goede snijcapaciteit te voelen, als iemand zich als vrijwilliger wil opgeven graag......
En voor de goede opletter....mijn bedrijf heet: Groen als Bas