warm en zweterig

Afgelopen zaterdag was het warm en zweterig op de tuin, een beetje warmte is goed voor de groei. Ik hoop nog altijd dat mijn bieten nog knollen zullen maken. Ook heb ik nog spinazie gezaaid in de hoop daar nog een paar keer van te kunnen eten. Andijvie wil ik met een paar plantjes proberen, dat wordt zaterdag op andijvieplanten jacht. Komende week de eerste herfststormen, maar in het weekend beloven ze mooi weer. Eerst zien en dan geloven, het zou wel prettig zijn

Je merkt het toch als je 6 weken met vakantie gaat

Dit ziet er goed uit en het smaakt heerlijk, deze laat ik nog even hangen om rijp te worden.

Salvia horminum geprobeerd dit jaar en een succes. Ik ben ze alleen vergeten te plukken om ze op de vaas uit te proberen.

De pompoenen oogst valt helemaal niet tegen dit jaar en dan zitten er nog aardig wat butternut pompoenen aan de plant. En ook een bos rozemarijn om te drogen.

Aardappels en Winterkoningkuikens

Als je goed kijkt zie je tussen de veertjes twee gele randjes van de bekjes van de hongerige winterkoninkjes. En dat allemaal tussen de frambozenstruiken.

De nieuwe aardappelen van 2011. Erg smakelijk.

Koolbed, Rode kool, Savooiekool en witte kool (vlnr)

Courgette, dank je wel Saabke

Bloeiende prei, mooi toch?

Appelmoes zonder potje

Kruisbessen, heerlijk in een taart.

Knoflook, daar kan ik voorlopig mee vooruit:)

foto's

Geen tekst die volgt, wel foto's

De eerste spinazie

De eerste spinazieplantjes steken de kopjes boven de grond uit.

De pruimenbloesem ziet er dit jaar ook weer mooi uit. Als dat allemaal uitgroeit tot pruimen, wordt het weer een top pruimenjaar.

  

Zaterdagochtend ruim een uur aan een bed gewerkt, vanavond dat hele bed volgezaaid met rode biet, snijbiet, pastinaak, twee soorten prei, radicchio, sla en radijsjes.
Op het bed dat Ian zaterdag heeft geprepareerd heb ik een rijtje rucola gezaaid. Met een beetje geduld en weer snel warm weer zal het allemaal lekker worden.
Overigens heb ik in de serre allemaal bakjes staan met zaaigoed erin. De tomaten zijn in vijf dagen uitgekomen, verder komt er ook al vingerhoedskruid op. Het begint nu allemaal goed op gang te komen.

Als geroepen

Zaterdag 2 april, met 22 graden de mooiste dag van het jaar (tot nu toe).
Eerst snel boodschappen gedaan, echter...vergeten te kijken of ze in de winkel ook kapucijners hadden. Dat bedacht ik me toen ik in het zonnetje lekker op mijn gemakkie naar de tuin fietste.

Aangekomen op de tuin eerst de rotzooi in de kruiwagen geladen, de gerooide forsythia, een tak van de pruimenboom en het snoeiafval van de rozen. Op mijn gewone schoenen loopt het toch wat soepeler naar het afvalpunt dan op klompen.

Na al die inspanning werd het tijd voor een natje en een droogje. Ik zat lekker in het zonnetje, toen de buurvrouw aangelopen kwam. Ze had kapucijners voorgeweekt, het bleek teveel voor haar tuin te zijn, of ik er interesse in had? Natuurlijk buurvrouw, hartelijk dank.
Meteen aan de slag met palen en gaas om een stellage te construeren waar tegenop ze naar de zon kunnen groeien. Voorzichtig de velderwten in het geultje gelegd, sommigen hadden al worteltjes, die mogen niet afbreken. Met een dekentje van voedzame grond moeten ze een heel eind komen. Om de duiven uit de buurt te houden nog een netje erover en ik kon verder met mijn volgende klus.

Nu is het nog een kale boel, dat zal met dit weer snel veranderen.

Ik was van plan een bed te maken voor 'van-alles-en-nog-wat' naast de spinazie. Daar ben ik vervolgens aan begonnen. Vorig jaar hadden daar de aardappels gestaan, de grond was nog goed los. In een mum van tijd was het allemaal losgeharkt en het onkruid op de composthoop verdwenen. Volgende keer nog een en ander los harken, dan kan er gezaaid worden.

dit heet dan onkruid en verdwijnt op de composthoop, mooi toch? 

ook met een wonderschone naam: Veronica persica: grote Ereprijs

Uit het oude aardappelveld heb ik de vergeet-me-nietjes gestoken om thuis in de tuin te zetten. Als laatste  de (bijna) bloeiende narcissen geknipt om ze thuis in een vaas tot volle wasdom te laten komen.

Tuinbonen en spinazie

Zaterdag de 26e regende het enigszins, nou ja het miezerde wat, echter mijn vader had zijn grote zaag meegebracht, de stukken hout konden zo in stukken gezaagd worden om achterin de auto mee te nemen. Heeft die ouwe wat te doen, en zal hij het kleingezaagde en gehakte hout afleveren bij zijn twee schoonzusters, zitten die er weer warmpjes bij komende winter.

Na een mooi zondag en maandag en met de voorspellingen dat het gaat regenen (een beetje en dan weer mooi weer), dinsdagmiddag de fiets gepakt en hup, op naar de tuin. Tijd om een en ander te zaaien. Als eerste de tuinbonen. Door de voorbereidingen op de zaaibedden was dat een koud kunstje. Vervelender vind ik toch altijd dat er een net overheen moet. Hoe kan ik de vogels toch uitleggen dat eerst groeien en dan eten het principe is, omgekeerd werkt natuurlijk niet.

Bonenbedje

Vorige week had ik zaad besteld, en dacht toch maar weer spinazie proberen, tot nu toe niet veel succes er mee gehad. Naast de knoflook heb ik de grond losgeharkt, compost en gedroogde koemest er doorheen geharkt. Hopelijk geeft dit genoeg groeikracht voor gezonde, maar vooral lekkere spinazie.

Zie hoe mooi de knoflook er al bij staat, 

nog wat geduld voor de spinazie

Een update op de rabarber, nog even...

Lust je ook graag rode bessen? Ze laten hun bloemknopjes al zien.

Organum vulgare, heerlijk om jong pesto van te maken. 

Ik geef ze nog een week zon.

De aardappels en uien heb ik maandag besteld, helaas waren de Frieslanders op, dus heb ik wat Biogold moeten bestellen, ik ben benieuwd. Naast Raja, en uien en sjalotten komen ze hopelijk volgende week aan.

Ian is maandag geweest en heeft het volgende bed in gereedheid gebracht. Langzaam maar zeker ziet het er opgeruimd uit.

Maart doet het goed

Het is al weer enkele dagen heerlijk weer. Gisteren ben ik naar de tuin geweest. Ik had met Ian afgesproken, hij gaat Irv vervangen. Ik moet hem nog een beetje inwerken. Hij is aan de slag gaan met de bedden te egaliseren. Het is heel netjes geworden.

Ik heb de forsythia er uit gesloopt. Een stek gezet waar vroeger de perenboom stond, de rest gaat naar het kringloopcentrum, en zal netjes tot compost verwerkt worden.
De volgende keer zal ik het stuk waar de forsythia stond weer netjes glad trekken en de boel klaar te maken voor de bloemen deze zomer.

Ook al zijn ze gerooid, de forsythia bloeit vrolijk verder

Op zoek naar biologische zaden is het me niet gelukt ze in een winkel te kopen, het wordt dus toch bestellen via internet. Ik had gehoopt ze op de biologische Noordermarkt te kunnen kopen, maar de zaden keus was minimaal.
Ook de aardappels zal ik snel bestellen, kunnen ze goed voorkiemen.

Nog een zonnige dag

Vandaag was ik in de buurt,  vanwege het mooie weer doorgefietst om nog wat te doen in de tuin: een tweede bed klaargemaakt, en compost door het bed van gisteren en vandaag gewerkt. Als de temperatuur goed wordt dan kunnen de eerste bonen erin.

Lekker zonnetje, nette bedden en het gazon van de 

buurman (hij gaat dat binnenkort omspitten)

Ik heb nog wel even met de spade naast de pioenrozen gestaan. Zal ik er een stuk uit halen
of toch nog maar niet? Ik ben veel te bang dat ze niet gaan bloeien. Volgende keer toch maar de stoute schoenen aantrekken en aan de slag ermee dan heb ik de komende jaren alleen maar meer.

Wat is dat toch met die tuin, alles lonkt naar meer en meer en meer. Is dat het effect van de genereuze natuur op ons mensen? En toch: het is wel makkelijk, de natuur lijkt er ook voor gemaakt en werkt met het grootste plezier mee. Of zal de wraak van de vraatzucht later zoet blijken? Ik heb nog geen fazanten, hazen en nog maar een paar slakken gezien, dat kan in korte tijd omslaan, dan blijken de andere dieren net zo gulzig als de natuur gul is. Dan heb ik toch het na kijken.

zon in Maart

De vroeg begonnen winter wintert er nog lustig op los. 's Nachts vriest het nog, maar overdag wint de zon langzamerhand terrein. Het was dan ook aangenaam verpozen tussen de wormen en de klei in de voorjaarszon van vandaag.
Het was iets droger vandaag dan de vorige keer, maar het is nog steeds zwaar werken in de plakkerige klei.
Vandaag het bed voor de tuinbonen opgemaakt. Er moet nog compost over, en het moet ietsje warmer worden: zo'n zonnetje als vandaag, maar dan 's nachts minstens een graad of 5 warmer dan durf ik de boerentenen aan de grond toe te vertrouwen.
Tevens de bessenstruiken verplant, deze staan nu op hun definitieve plek. Tussen de peren en de pruimen, het wordt een echte fruithoek.

De lente is niet alleen voelbaar, ook hoorbaar, de heggemus zat een vrolijk deuntje te fluiten tussen de opgestapelde bonenstaken. Ook is het voorjaar zichtbaar getuige onderstaande foto's:

Het prille begin van Akelei

Geen lentekleur, wel het lentegevoel

Dit worden straks gigantische pioenrozen

Ik krijg nu al zin in deze rabarber

Knoflook fris en groen en dat voor een 

mediterraan zo vroeg in de lente