Voorzaaien, voorweken en voorkiemen

De zaden en pootaardappelen zijn gearriveerd. Het duurde nogal, vijf weken wachten op zaadjes die je in de grond wilt stoppen om straks lekker te kunnen eten is best wel lang. Ik ben echter niet de enige die nu zaadjes wil, dus dan moet je soms een beetje geduld hebben.

Voorzaaien

Dat resulteerde in ijverig potjes vullen met zaaigrond, labeltjes schrijven en zaadjes in de grond stoppen. Hoe dikker het zaad hoe dieper.

In zaaigrond zitten weinig voedingsstoffen om te voorkomen dat tere nieuwe worteltjes verbranden door de meststoffen. Voor fijngevoelige plantjes als pepers en paprika's is dat belangrijk. Deze worden na opkomst verspeend. Tevens is de structuur wat losser, zodat het water makkelijk wegloopt, en zodoende de kans op rot kleiner wordt.

In de grotere potten zit onder de zaaigrond gewone potgrond, het zijn wat robuustere zaden en planten: pompoenen, courgettes, komkommers en zoal meer. Deze groeien harder en houden van veel voedingsstoffen. Het laagje zaaigrond voor het ontkiemen en het laagje potgrond (met voedingsstoffen) voor een kickstart. Hopelijk krijg ik zo gezonde planten.

De reden waarom ik voorzaai is om het groeiseizoen te verlengen. Het zijn allemaal koudegevoelige planten en mogen pas naar buiten als de kans op vorst is verdwenen. Traditioneel is dat half mei. Het scheelt nogal als ik tegen die tijd plantjes kan buiten zetten. Als ik nog moet zaaien in de koude grond duurt het nogal lang.

Zaaien en dan kap erover, zodat de grond niet uit droogt

Voorweken

Met bonen pak ik het anders aan. Ik week ze voor in een bakje met nat keukenpapier. Ze zullen gaan uitlopen. Als dat gebeurd is, plant ik ze uit in de tuin. De officiële term voor bonen zaaien is leggen (net als kippen met eieren doen), maar ik weet niet of je die term ook gebruik voor ontsproten bonen, dan zijn het tenslotte kleine plantjes. Wie het weet mag het zeggen.

Kapucijners en rode tuinbonen.

Voorkiemen

De derde soort voorbehandeling betreft pootaardappelen. Speciaal voor de voortplanting gekweekte aardappeltjes. Ik heb eigenlijk nooit geprobeerd eigen aardappelen als pootaardappelen te gebruiken. Het schijnt overigens ook niet zo goed te werken als je het zelf doet. Misschien volgend jaar eens proberen.

Enfin pootaardappelen. Ze kunnen zo de grond, ze komen op en je rooit na een aantal maanden een veelvoud van de gepote aardappelen.

Door ze voor te kiemen ontstaan er al uitlopers, net zoals ze soms doen als ze te lang in de groentela liggen. Doordat ze in het licht liggen worden ze niet zo slierterig als in de groentela. Stevige jonge scheutjes zijn het best. Zodra ze in moeder aarde landen kunnen ze verder met de groei. Doe je ze zo in de grond dan duurt het wat langer voordat ze aan de groei gaan. De gevolgen zijn niet te overzien: ziekte, rot, vraat en diefstal. Dit moeten we te allen tijden voorkomen. We doen het om lekker te smullen!