Rabarber

Plant van de week is rabarber

Met rabarber hebben veel mensen een haat-liefde verhouding. Het is zo zuur dat de rillingen ervan over je rug lopen. Tegelijkertijd is het lekker, fris en fruitig.

Rabarber is makkelijk te kweken. Het neemt genoegen met een plaatsje in de halfschaduw. Daar kan het lange tijd blijven staan. Na een jaar of 8 is het wel goed om de plant te verjongen en dan te verplaatsen naar een nieuwe stek. Iedere stuk verhoutte wortel met een oog wordt weer een nieuwe plant. Gooi het oude middelste deel weg, daar is geen eer meer aan te behalen.

Scheuren van oude planten kan het beste als er (nog) geen blad in zit. In de wintermaanden dus, als het niet vriest. Het is een alle opzichten een stevig plant, flink hakken om hem te splitsen is dus wel eens nodig, maar ja het is je moeder niet.

Ik geef jaarlijks koemest om de plant aan voldoende voeding te helpen, ik oogst er ook flink van. Meestal tot de langste dag (21 juni). Daarna krijgt de plant de kans om een beetje bij te komen van al het gepluk.

Rabarber komt vroeg op gang in het jaar

Rabarber is jaarlijks mijn eerste oogst van de tuin. De plant loopt al vroeg uit in het voorjaar en zodra de bladeren uitgevouwen zijn stop de lengtegroei van de stengels, dan pluk ik ze.
Ik kook het gewoon met een scheutje water tegen het aanbranden, suiker naar smaak aan het eind toevoegen of een heerlijke crumble uit de oven: http://etenuiteigentuin.blogspot.nl/2010/05/rabarbercrumble.html

Als rabarber het naar de zin heeft gaat hij bloeien, als je dat niet erg vindt, dan is er niets aan de hand. Wil je echter de heerlijke stengels blijven oogsten dan is het verstandig de bloemknoppen eruit te breken.

Oogsten doe je door de stengels van de plant te trekken. Een stevig ruk met een iets zijwaartse beweging zorgt ervoor dat de bladsteel aan de voet van de plant losgaat. Op die manier houdt je een nette plant en heb je de langste stelen. Het schijnt dat de plant kan gaan rotten als je de stengels niet goed oogst. Mij lijkt het een sterk verhaal voor zo'n degelijke plant, maar ik vind het veel te lekker om er onnodig stukjes stengel aan de plant te laten zitten, dus ik ga het niet uitproberen.

Eet smakelijk!

Dahlia's

Sommige mensen vinden dahlia's lastig omdat je ze in het najaar moet rooien voor het gaat vriezen en laten overwinteren.
Ik vind het vrij makkelijk, maar ja wie ben ik. Het is een klein beetje extra werk, leuk om te doen en de beloning aan het eind van de zomer is groot.

sommige knollen heb ik zo'n 5 jaar

Van de meeste dahlia's die ik heb weet ik de naam. Ik heb ze gekocht of gekregen en netjes naamlabels bij de knollen bewaard. Ik bewaar dahliaknollen in kranten gewikkeld in een papieren zak op een koele plaats, mijn serre.

Netjes verpakt en gelabeld

Deze week heb ik ze uitgepakt en ben ik ze gaan oppotten. Ik gebruik een mengsel van potgrond en eigen gemaakte compost. Netjes in potten zet ik ze in de serre die nu begint op te warmen. Zo kunnen ze vast gaan uitlopen. Als de ijsheiligen voorbij zijn half mei kunnen ze de tuin in en vrolijk verder groeien.

wachten op de warmte van de zomer

Dit doe ik in de hoop dat ze eerder gaan groeien en dus gaan bloeien, want daar is het om te doen.
Ik heb ook een aantal knollen van onbekende soort. Vorig jaar had ik dahlia's gezaaid en deze hebben mooi knollen gevormd. Deze plant ik eind april begin mei uit, direct in de volle grond. Een eventuele nachtvorst kan geen kwaad, dat wordt pas riskant als het groen boven de grond komt.

En dan maar zien of het voortrekken echt eerder bloei geeft of dat het weinig uitmaakt.

Het nadeel van zaaidahlia's is dat je niet weet wat je krijgt. Dat is ook een voordeel dan kun je verrast worden door de variatie aan kleuren en bloemvormen. Knollen worden vaak op naam aangeboden, dan is de verassing eraf, maar je weet wel precies wat er komt.


Samenvattend:

• Dahliaknollen kun je voortrekken op een vorstvrije plaats in potten.
• Je kunt dahlia's direct ter plaatse uitplanten. Vanaf eind april, begin mei
• Dahlia's zijn goed te kweken uit zaad, je hebt hetzelfde jaar al bloemen
• Dahlia's voor de vorst rooien en in kranten verpakt bewaren op een koele plek

Piepers poten

De aardappels die ik had voorgekiemd moesten nodig de grond in. Het weer werkte mee, dus de ideale omstandigheden om de jongens te begraven. Als je niet hebt voorgekiemd is het nu wel de goede tijd om aardappels te poten. Het blijkt dat er een hogere opbrengst is bij voorkiemen, maar of je het verschil merkt als moestuinier kun je je afvragen. Dus zonder voorkiemen nu planten.

Aardappels zoals ik ze kreeg geleverd

Na een week of 6 voorkiemen krijg je dit

Een van de aardappelrassen Arran Pilot waren nogal in grootformaat aangeleverd. Ik heb me moeten inhouden ze niet al te koken. Aardappels worden per gewicht gepakt. De consequentie was dat ik een paar knotsen had, en met aardappels is het wel zo hoe meer planten hoe meer knollen.
Om toch meer aardappel planten te kunnen kweken heb ik de aardappels doorgesneden en er voor gezorgd dat aan ieder deel een paar spruiten zitten. Ik heb ze een paar dagen laten indrogen om te voorkomen dat ze meteen gaan rotten in de grond, of dit echt nodig is weet ik niet. Maar ja, je probeert wat.

Doorgesneden voor meer aardappel planten

Ik heb de grond bemest met koemest korrels, en extra wat kalium en wat stikstof. Dus het worden gigapiepers dit jaar.

Overal staat beschreven dat je aardappels in ruggen moeten aanplanten en dan vervolgens nog eens moet aanaarden tijdens de groei. Ik doe het niet en heb het nooit gedaan. Ik zet ze iets dichter bij elkaar dan voorgeschreven, ongeveer 30-40 cm in de rij en de rijen ook ongeveer 40 cm uit elkaar. Maar eigenlijk weet ik de afstand niet precies, ik neem de lengte van mijn handschepje.

Drie bedden naast elkaar nog even geduld dus

Ik laat de rijen wel verspringen dan is er iets meer ruimte tussen de aardappels. Ondanks dat ik me niet altijd aan de regels houd, ben ik erg tevreden over de opbrengst.
Bijkomend voordeel is dat ik niet hoef te wieden, het aardappelloof concurreert het onkruid er met gemak uit.

De rijen verspringen voor meer ruimte

Ik heb de gaten nog wel dichtgemaakt voor ik naar huis ging. Je kunt tegenwoordig niemand of niets meer vertrouwen, voor je het weet zijn ze weg.

Longkruid Pulmonaria officinalis

Deze week aandacht voor de dappere voorjaarsbloeier longkruid.

Deze plant schijnt zijn naam te danken aan de vlekken op de bladeren, dat werd vroeger in verband gebracht met longen.

Het gevlekte blad

Het blad kan na de bloei last krijgen van meeldauw. Afknippen is de beste oplossing, de plant maakt daarna weer fris nieuw blad. Het ziet er weer mooi uit dan.

Het is een makkelijke plant, groeit zo'n beetje overal en zaait zichzelf makkelijk uit. Het plantje is polygaam, het kruist met ongeveer elk andere Pulmonaria die in de buurt staat. Verschillende soorten bij elkaar zetten is een hachelijke onderneming als je de soorten wilt behouden. Er zullen allerlei mengvarianten ontstaan.

Luilekkerland voor hommels

Longkruid wordt druk bezocht door vroege bijen en hommels, het is een goede kickstart voor nieuwe volkeren.

Het is een zogenaamde stinzeplant, wilde planten uit andere landen die in de onderbegroeiing van de bossen bij landhuizen werden aangeplant. Sneeuwklokjes zijn daarvan ook een zeer bekend voorbeeld. Het zijn planten die zichzelf goed kunnen redden. Ze benutten de voorjaarszon die tussen de nog kale takken doorschijnt om nieuwe energie voor het volgende voorjaar op te slaan. De grond mag niet te zuur zijn, dan verteren de bladeren te langzaam tot humus en kunnen de voedingstoffen niet op tijd benut worden.

Sommige bloempjes verkleuren al naar roze

De bloempjes van het longkruid schieten in trosjes omhoog zodra het voorjaar zich aankondigt. De bloempjes verkleuren van blauwpaars naar roze. Dat geeft ze een vrolijk en bont aanzien. Een mooie lentebode.

Zin in spinazie

Deze week ben ik tussen alle stormen door toch maar even naar de tuin gefietst. Ik had zin in spinazie.
Voor mij is spinazie kopen ongeveer het laatste wat ik doe, om dat te kunnen voorkomen is er werk aan de winkel. Spinazie zaaien dus!

Ik had de bedden in de tuin al opgemaakt, het was dus een koud kunstje om het te zaaien. Ik meng altijd mest door de grond onder de spinazie. Ik maak langs de pootlijn een geul voor het zaaien, de bodem van de geul heb ik losgemaakt en ik heb er koemestkorrels doorheen gemengd. Een prima zaaibodem voor de spinazie. Toedekken en omdat er regen voorspeld was, heb ik geen water gegeven, dat mag moeder natuur doen.

Ui

Ik heb ook uit gezaaid. De pootuien zet ik later uit, maar nu vond ik het een goed moment voor zaaien. Uien houden niet van verse mest, dus die zaai ik gewoon in een geultje. Ik vind uien lastig zaaien, doordat het zwarte zaadjes zijn, ze zijn lastig te zien. Je weet niet goed of je dik of dun aan het zaaien bent. Uitdunnen is overigens geen probleem. Je hebt verse stengeluitjes over een tijdje.

Strak in de rij, naambordje aan het begin, stokje voor het eind

Sla

Ik heb ook sla gezaaid, dat was een wat riskantere onderneming, tussen de stormen was het niet echt windstil zullen we maar zeggen. Laag bij de grond met de wind mee zaaien is mijn methode. Over een paar weken weten we of die methode geresulteerd heeft in een rijtje of een veldje sla.

Radijs

Net als sla kun je nooit genoeg radijs hebben, je kunt het al vroeg zaaien en het geeft snel oogst. Na de radijs kan ik er nog wat anders kweken. Sla en radijs zaai ik met regelmatige tussenpozen, nou ja regelmatig...laten we met tussenpozen zeggen. Zodat ik het hele jaar door een verse salade kan maken.

Ongedierte

Er woont wat gespuis op mijn tuin, soms zijn ze nuttig, soms zijn ze schadelijk en soms combineren ze de combinatie. Ik kwam deze larve tegen. Ik dacht dat het een keverlarve was, maar bij het zoeken op internet kom ik ook afbeeldingen tegen dat het een larve van een mot is. Ik ga er vanuit dat het beest van plantenwortels leeft. Alleen helaas voor deze gaat hij dat niet doen van mijn planten. Hij is netjes over het hek gezet om daar verder te eten....of als voedsel voor een vogel te dienen.

Ik verneem graag wie of wat deze larve is.