Vanwege een etentje zondag 25 april kreeg ik een verzoek te zorgen voor kweepeerpas bij het kaasplankje. De naam kweepeerpas heb ik van Johannes van Dam, ik kende wel de naam membrillo.
De pas van eigen kweek was op. Dan maar met gekochte kweeperen aan de slag, het ging nog net. Van de kweeperen heb ik twee dingen gemaakt, heldere kweeperengelei en kweepeerpas. Johannes besteedt in dedikkevandam zo'n 4 pagina's aan deze vrij onbekende vrucht, alleen jammer dat hij met een beetje armoedig recept komt, ik vind dat ik het beter kan.
Kweeperengelei
Eerst de kweeperen in parten snijden, dan met water, ze moeten net onder staan en citroenrasp een paar uur laten koken tot het vruchtvlees zacht is. Het is geen haast klusje, langzaam sudderen is het beste en daarna door een doek filtreren, ik gebruikte eerst een goed uitgespoelde (zeepresten)katoenen theedoek, nu een geweven katoenen vaatdoek. In de recepten staat kaasdoek, maar dat heb ik niet (nooit gekocht, de keuken slipt al dicht). Ik laat het altijd een nacht staan. Niet knijpen of persen met het doek, daarvan wordt de gelei troebel.
De volgende dag ga ik verder. Ik weeg het vocht en doe er net zoveel suiker in en het sap van een citroen. Dat laat ik inkoken tot het gelei is. Het wordt een mooie oranje gouden doorschijnende gelei.
De warme kleur van kweeperengelei, het smaakt nog lekkerder dan het er uitziet.
Kweepeerpas
De pulp die in de de doek zit maak ik schoon door de velletjes er af te pellen en de klokhuizen er uit te vissen. Gewoon met je blote handen wroeten in de drap, dan kun je goed voelen of de harde stukjes van het klokhuis er al uit zijn. Dat weeg ik ook en volgens hetzelfde recept als de gelei, evenveel gewicht aan suiker als vruchtenpulp met een uitgeperste citroen laten inkoken tot het stevige pap is, goed roeren niet te hoog vuur om aanbranden te voorkomen. Op het laatst pureer ik het met de staafmixer. Laat je het daarna nog verder koken dan gaat het spuwen. Dit giet ik in een dunne laag (2-3 cm) uit op een platte schaal bekleed met bakpapier. Dat laat ik een paar dagen drogen, ik snijdt het in stukken en verpak het met het bakpapier tussen de lagen en bewaar het in de koelkast (invriezen gaat ook heel goed).
De pas is heel lekker met manchego, de autobandenkaas en bij een kaasplankje.
De gelei eet ik gewoon op een verse bruine boterham. recept
Geen opmerkingen:
Een reactie posten